2 Temmuz 2010 Cuma

Nihayet cümleler kapımı araladı (:

Bilemezsiniz ne tür bir işkence çektiğimi içimde bir yerlerde biriken sözcükleri yazıya dökemediğim için. Nihayet bugün ilham perisi ile el ele verip dört sayfalık cümleler daha ekledik adsız romanımıza. Oysa birkaç saat öncesine değin onu tamamen kaybettiğimi düşünüp endişeleniyordum. Meğer kendisi okuduğum bir kitabın sayfaları arasına karışmış da haberim yokmuş. Oh be! Rahatladım.

2 yorum:

  1. Valla ne yalan söyleyeyim, yazılarını heyecanla takip eden biri olarak ben de rahatladım :)

    YanıtlaSil
  2. Tuttum sıkı sıkı. Bir süreliğine kaçırmam artık periciği :D

    YanıtlaSil