Yaz Ortasında Ölüm adlı öyküden: " Yaşamımız yalnızca uyarıcı şeylerle kuşatılmış değildir. Yaşam bazen insanı uyutuverir. İyi yaşamayı başarabilen insanlar sürekli uyanık olanlar değildir. Arada sırada kararlılıkla uyuyabilen insanlardır. "
Bir Maskenin İtirafları'ndan sonra bir de öykü kitabını alayım dedim Yukio Mişima'nın. İyi ki eyleme dökmüşüm.
Doymadım doyamadım okumaya seni ben ey Yaz Ortasında Ölüm! Kitapta yer alan on bir öykü arasında en çok etkilendiğim hangisiydi diye şöyle bir düşündüm. İşin içinden çıkamayınca özellikle bir isim vermekten vazgeçtim. Kitaba adını veren Yaz Ortasında Ölüm, insanın sevdiğini kaybettikten sonraki durumunu ele almasıyla ilgiyi üzerine çekiyor. Buna karşılık Bulmaca adlı öyküde bir adamın eşi ile niçin evlendiği anlatılıyor ve son cümle tam bir soğuk duş etkisine sahip. Yağmur Altında Fıskiye sırf " Ayrılalım " sözünü sarfetmek için ilişkiye başlayan bir insanı anlattığı için tuhaf. Böyle uzar gider bu liste.
Bazı şeyler var ki onlara dair kurduğum cümleler ifade etmek istediklerimin yüzde birini ya yansıtır ya da yansıtmaz. Yaz Ortasında Ölüm bunlardan biri. Zira Yukio Mişima'nın bir konuyu anlatış biçimi ile benimki arasında galaksi farkı var. İyisi mi Japon edebiyatına meraklı olanlar bu kitabı bir an önce edinsinler ve okusunlar. Edebiyatın her alanına uzananlar da listelerine mutlaka dahil etsinler. Diyeceklerim bu kadar. Yazara olan hayranlığımı derinleştirmeye gidiyorum ben.
Sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder